[Fic Kuroko no Basuke] Under the Tree (Kiyoshi x Hyuuga)

Title: Under the Tree
Author: Yaoyuay
Fandom: Kuroko no Basuke
Pairing: Kiyoshi x Hyuuga
Rating: PG-13
Warning: Yaoi
 
 
 
 
เหมือนได้ยินเสียงตึงของกล้ามเนื้อ และเส้นเอ็นส่งเสียงประท้วงดังกึกเบาๆ ขณะที่ค่อยๆ เงยคอขึ้นคลายเมื่อย พอขยับไหล่ก็มีเสียงกร้อบตามมาอีกตอนที่ยืดหลัง หนังสืออ่านเล่นยังวางอยู่บนตักที่ชันเข่าขึ้นมา แต่หน้ากระดาษได้เปิดไปถึงหน้าสุดท้ายแล้วก่อนจะปิดลง
 
นั่งอยู่ท่าเดิมนานๆ ตอนที่สมาธิทำให้ลืมเวลาเมื่อได้จดจ่ออยู่กับตัวอักษรในหน้ากระดาษ ปล่อยเวลาว่างไปกับหนังสือแทนที่จะเป็นลูกบาสบ้าง ก็ทำให้ได้รู้ว่าเมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นสีฟ้าของท้องฟ้าลอดผ่านช่องว่างของใบไม้เมื่อได้นั่งอยู่ข้างใต้แล้ว ช่วงเวลานี้ก็เหมือนกับจะทำให้เลืมเสียงเสียดสีของพื้นรองเท้าในโรงยิม หรือเสียงของลูกบาสที่กระแทกโดนขอบห่วงไปได้ชั่วคราว
 
 
ฮิวงะยกแขนขึ้นสุด เอี้ยวตัวบิดขี้เกียจพร้อมส่งเสียงร้องเบาๆ อีกครั้ง ขับไล่ความง่วงที่เหมือนกับจะเกิดจากบรรยากาศเมื่อสายตาได้พักปิดลงชั่วคราวตอนหลับตา แล้วภาพที่มองไปรอบๆ เห็นเป็นแสงแดดอ่อนตอนบ่ายส่องลงมาบางๆ บนพื้นหญ้าสีเขียว หรือในบางครั้งที่เหมือนจะมีสายลมอ่อนๆ พัดมาให้เห็นใบเงาของร่มไม้เคลื่อนไหว แล้วความเย็นสบายของความร่มรื่นก็แทบจะทำให้อยากไถลตัวลงต่ำไปบนพื้นหญ้า แล้วให้ลำต้นของต้นไม้แทนหมอนใช้พิง
 
 
ถ้าไม่ใช่ว่าจะมีเสียงเหมือนของหล่นลงบนพื้นหญ้าข้างๆ แล้วจะหันไปเห็นเป็นหนังสืออีกเล่ม ที่ยืมมาจากห้องสมุดพร้อมกัน เพียงแต่คนที่ยืมไม่ใช่เขา แต่เป็นคนที่ตอนนี้เหมือนจะใช้ต้นไม้แทนหมอนตัดหน้าเขาไปก่อน แล้วหนังสือที่ยังอ่านไม่จบก็ร่วงลงมาคว่ำหน้าอยู่บนพื้นทั้งที่ยังกางอยู่ เชื่อเลย หลับคาหนังสือเป็นอย่างนี้สินะ
 
อยากจะถอนหายใจดังๆ แต่ก็กลัวคนหลับอยู่จะตื่นมาส่งยิ้มกวนโมโหให้อีก กว่าจะเริ่มอ่านหนังสือ หรือปั้นหน้าขมวดคิ้วตอนที่คนหน้ายิ้มโบกมือให้แล้วเดินมาหาเมื่อถึงเวลานัด ก็นานกว่าจะรู้สึกว่าเส้นเลือดที่ปูดขึ้นตรงขมับหายไป ถ้าจะแปลกใจที่เขาเป็นฝ่ายชวนออกมาข้างนอกก่อน ก็ไม่เห็นจะต้องยิ้มจนหุบไม่ได้ขนาดนี้ ไอ้เจ้าบ้าคิโยชิ!
 
เป็นลมหายใจที่ถูกปล่อยออกมายาวๆ แทน ขณะที่เขาหยิบหนังสือขึ้นจากพื้น ปิดหน้าหนังสือลงแล้ววางซ้อนไว้กับหนังสือเล่มที่เขาเพิ่งอ่านจบ ก่อนจะหันไปมองคนหลับกลางวันให้ชัดๆ
 
นอกจากจะเงยคอพิงต้นไม้แล้ว เหมือนปากจะอ้าออกหน่อยๆ แบบคนหลับสนิทอีกด้วย มือใหญ่ๆ ที่ปล่อยลงข้างตัวพร้อมกับหนังสือคงต้องปล่อยเอาไว้แบบนั้น ขืนไปขยับหรือโดน อาจทำให้เซ็นเตอร์หัวใจเหล็กตื่นจากฝันกลางวันได้
 
 
ขยับตัวช้าๆ จนเปลี่ยนเป็นนั่งหันหน้ามองคนที่แม้แต่วันหยุดยังใส่เสื้อสีชมพู แต่จะว่าไปก็เห็นใส่เสื้อสีชมพูบ่อยหละนะ มืออีกข้างที่วางพาดอยู่ตรงแถวหน้าอกขยับขึ้นลงช้าๆ พร้อมกับจังหวะลมหายใจที่สม่ำเสมอของคนที่น่าจะหลับลึกไปแล้ว ถ้าจะไม่บอกว่านี่เป็นโอกาสดี ก็ไม่รู้จะบอกว่าอะไร
 
 
ฮิวงะขยับตัวอีกครั้ง เป็นท่านั่งถนัดที่พออยู่สูงกว่าแล้วก้มหน้าลงมาเห็นหน้าตอนหลับที่เหมือนจะหลุดจากมาดปกติของคิโยชิไปเสียหน่อย เมื่อไม่ใช่การนอนหลับแบบที่ตั้งใจ ปากที่อ้าอยู่หน่อยๆ นี้เลยอยากจะแกล้งขึ้นมา ด้วยการแตะลงไปเบาๆ ตอนที่นิ้วสัมผัสโดน ความนุ่มเพียงครู่เดียวแล้วรีบดึงมือออก ปากที่เผลออ้าออกก็ปิดลงเมื่อถูกก่อกวน
 
เม้มปากยิ้มแล้วกลั้นหัวเราะ เขาอาจกำลังทำหน้าประหลาดมากเมื่ออยากจะระเบิดหัวเราะออกมาแต่ทำไม่ได้ ถ้าอยากจะแกล้งต่อต้องอดทน ฮิวงะดันแว่นตาให้เข้าที ระหว่างเริ่มคิดแล้วมองใบหน้าตอนหลับของคิโยชิไปด้วย
 
คิ้วสีน้ำตาลเข้มเหมือนกับผมเลยนี่ ถ้าจำไม่ผิดตาก็เหมือนจะสีเดียวกัน แต่ว่าคิ้วน่ะหนาเหลือเกินนะ เหมือนจะหนาใกล้เคียงกับคนที่ทำให้หัวเข่าเจ็บเลยไม่ใช่หรือไง
 
ระหว่างที่คิด มือก็เหมือนจะเผลอลูบผ่านเส้นผมตรงหน้าผากลงไปหาคิ้ว แล้วเคลื่อนกลับขึ้นมาปัดผมตรงหน้าผากออก เกลี่ยเล่นจนเหมือนกับจะลูบผมตรงด้านหน้าอยู่นาน แล้วถ้าไม่ใช่เพราะต้นไม้ หญ้า หรือแสงแดด ก็คงเป็นเพราะเขาง่วงเหมือนกัน จากที่เป็นปลายนิ้วลูบเบาๆ อยู่ตรงหน้าผาก ก็เป็นริมฝีปากที่จูบลงไปแทน
 
ครั้งแรกแค่จูบลงเบาๆ เหมือนเอ็นดู แต่เพราะลมที่พัดมา แล้วเงาไม้ก็ไหวแรงเกินไป ครั้งที่สองเลยเป็นทั้งจมูกและริมฝีปากที่กดลงไปแรงเหมือนกับจะย้ำปลุกให้ตื่น กดแนบสนิทอยู่นานระหว่างที่ปลายคางก็คล้ายกับกดโดนสันจมูกของอีกคนแบบไม่รู้ตัว พอสูดหายใจเข้า แล้วก็เหมือนว่าทั้งความร่มรื่นของตื่นไม้หรือพื้นหญ้าจะมาร่วมกันอยู่ที่คิโยชิทั้งหมด จนเผลอเคลื่อนริมฝีปากขึ้นไปอีกจนถึงโคนผม
 
 
 
แล้วเสียงครางเบาๆ ของคนที่โดนปลุกก็ทำให้เขาต้องพรวดพราดเปลี่ยนท่านั่งกลับไปเหมือนเดิม รีบเอนหลังกระแทกพิงต้นไม้ จัดท่านั่งให้เหมือนผ่อนคลายปกติ มือก็คว้าหาหนังสือที่เพิ่งเก็บวางไว้เมื่อกี้มากางอ่านแบบที่ตอนแรกถือกลับหัว รีบผลิกกลับแทบไม่ทันเมื่อเสียงทุ้มเอ่ยเรียก
 
 
“ฮิวงะ”
 
 
“อะ..อะไร”
 
แกล้งทำเป็นผลิกกระดาษเปิดหนังสือ แต่รู้สึกกลืนน้ำลายฝืดคอมากตอนที่ตอบ
 
 
“เมื่อกี้ แอบจุ๊บเหรอ?”
 
 
 

– E N D –

 
 
 

x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x

หว๋ายยย U/////U ไม่ได้เขียนคิโยฮิวนานมากเลยค่ะ
พอหายเขียนไปนานแล้วไม่ชินตัวละครเลย
 
เขียนส่งหัวข้อ “นอนหลับ” ของ Kurobasu Daily ค่ะ
พี่คิโยชิแกล้งหลับ หรือพี่ฮิวงะจุ๊บไม่เนียนก็ไม่รู้~ แอบจุ๊บไม่สำเร็จนะคะ > <)
เดี๋ยวโดยนพี่คิโยชิเอาคืนหรอก(ฮาาา)